Opis
Andrea Palladio (1508–1580) is widely considered the father of Western architecture. Strongly influenced by formal temple designs in Ancient Greece and Rome, he pioneered a revival of Classical symmetry and perspective, and with it created a universal architectural language.
From his humble beginning as a stonemason’s apprentice, Palladio rose to become Chief Architect of the Republic of Venice, at the time the epicenter of European innovation. There, he designed the Church of the Redentore and San Giorgio Maggiore on the landmark promontory between the Giudecca Canal and the greater Venetian Lagoon. In nearby Vicenza, Palladio built the world-famous Basilica, the Villa Rotonda, the Teatro Olimpico, and in the surrounding Veneto countryside numerous rural villas noted for their inclusion of local, vernacular architecture within a Classical scheme and the use of porticos to provide liminal spaces between the interior and exterior. Both the Palladian villas and the City of Vicenza are today designated UNESCO World Heritage sites.
Over time, Palladio’s architecture evolved into the Palladian style, a universal language of cool, calm elegance that informed buildings from Capitol Hill in Washington, D.C., to Thomas Jefferson’s home in Monticello, Virginia, to St Paul’s Cathedral, London. This foundational book from TASCHEN Basic Art 2.0 collates Palladio’s most significant structures into one dependable introduction, documenting his development into one of the most influential architects of all time.
***
Andrea Palladio (1508-1580) powszechnie uważany jest za ojca architektury Zachodu. Był pod silnym wpływem architektury starożytnej Grecji i Rzymu. Ideałem piękna była dla niego antyczna świątynia, toteż w fasadach swych budowli często wykorzystywał jej portyk. Zapoczątkował odrodzenie klasycznej symetrii. Osie centralne odgrywają w jego dziełach zawsze rolę głównej linii kompozycyjnej, zarówno architektury, jak i jej związków z otaczającą przestrzenią. Opracował język uniwersalnych form architektonicznych, dających się zastosować w różnych sytuacjach i łączyć w harmonijne całości.
Żył w szesnastowiecznych Włoszech, w epicentrum europejskiej innowacyjności. Od 1552 roku był miejskim architektem Vicenzy – miasta należącego wówczas do Republiki Weneckiej. Zaprojektował tam słynne na całym świecie budowle: Basilica Palladiana, Teatro Olimpico i Villa Rotonda (znana także jako Villa Almerico Capra). Natomiast w pobliskiej Wenecji, w której pracował od 1560 roku, wzniósł kościół Il Redentore i bazylikę San Giorgio Maggiore znajdującą się na wyspie Laguny Weneckiej. W 1970 roku Palladio wydał swoje dzieło teoretyczne Cztery księgi o architekturze oraz został architektem miejskim Wenecji.
Największy rozgłos zyskał jako twórca kilkudziesięciu willi podmiejskich w okolicach Vicenzy i Wenecji. Przeważnie położone na pagórku, dominują nad otaczającym je krajobrazem. Zarówno wille Palladia, jak i centrum miasta Vicenza zostały współcześnie wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Twórczość Palladia była niezwykle ważna dla przyszłości architektury europejskiej. Jej wpływy widać zwłaszcza w Holandii i Anglii w XVII wieku, a w kolejnym stuleciu w europejskim i amerykańskim neoklasycyzmie (np. Kapitol Stanów Zjednoczonych lub posiadłość Thomasa Jeffersona, tzw. Monticello). Naśladowcy Palladia stworzyli styl zwany palladianizmem.
Niniejsza książka przedstawia najważniejsze budowle Palladia, dokumentując jego działalność jako jednego z najbardziej wpływowych architektów wszech czasów.
